ميلاد مهدي (عج) بي شباهت به ميلاد موسي و ابراهيم خليل نيست. همانگونه که حمل ولادت دو پيامبر بزرگ الهي به دور از چشم فرعونيان و نمروديان، صورت پذيرفت؛ درباره امام مهدي (عج) نيز مي توان بر اين باور بود که تا لحظه ميلاد، هيچ اثري از اين رويداد بزرگ تاريخ ، مشاهده نشد چرا که خداوند چنين اراده کرده بود تا زمين بي حجت نمايد و زمان بي صاحب و ستمديدگان چشم به راه نجات و آزادي امام و پيشواي خويش را بشناسند و به ياري وي بشتابند وبدين سان به حاکميت موعود مستعضفان بر مستکبران که همانا پيروزي حق بر باطل و باطل انديشان است، دست يابند از اين رو، پنهان ماندن نشانه هاي حمل و ولادت امام موعود ، به اين معنا نيست که وجود مبارک او، بر مردمان پوشيده باشد و کسي را امکان دسترسي به ديدار و معرفت و همچنين تبعيت از آن حضرت نباشد امام صادق (ع) مي فرمايد: ( هو خفي المولد والمنشا، غير خفي في نفسه.)« ميلاد او مخفي و پوشيده است، اما خودش مخفي نيست))
قرآن کريم از داستان شگفت انگيز نجات بخش بزرگ اسرائيل – حضرت موسي – پس از ولادت پنين ياد مي کند:
« و اوحينا الي ام موسي ان ارضعيه فاز اخفت عليه فالقيه في اليم ولا نخا في ولا تخزني انا را دوه اليک و جا علوه من المرسلين. فالتقطه آل فرعون ليکون لهم عدواً و حزناً…))
« و به مادر موسي و مي کرديم که: او را شيرده ، چون بر او بيمناک شدي او را در نيل بينداز ، و مترس و اندوه مدار که ما او را به تو باز مي گردانيم و از پيغمبرانش قرار مي دهيم.))
پس خاندان فرعون، او را از آب بر گرفتند تا سرانجام دشمن جان آنان و مايه اندوهشان باشد.
از آيات بر مي آيد که وجود موسي، ناشناخته بود؛ اما بر کسي، حتي دشمن سر سخت وکينه توز او ، فرعون پوشيده نيود يعني او را مي ديدند و صداي او را مي شنيدند و گاه داد وستد مي کردند، چنان که در سرگذشت يوسف پيامبر در قرآن آمده است:
« قالو يا ايها الغزيان اباً شيخاً کبيراً فخذانا مکانه انا نريک من المحسنين))
« گفتند: اي عزيز ! او پدري پير و سالخورده دارد بنابراين يکي از ما را به جاي او بگير، که ما تو را از نيکوکاران مي بينيم.))
آيه شريفه، مربوط به سفر دوم برادران يوسف به مصر است ، که باز او را نمي شناسند و به عنوان عزيز و بزرگ شهر، از او ياد مي کنند، و يوسف ، پرده از اين ماجرا بر نمي گيرد، چرا زمان آن فرا نرسيده است تا بگويد: من يوسف هستم.
مي بينيم که مشاهده ، و معاشرت و معامله در احوال پيامبران – موسي و يوسف – بنابر عرف زندگي اجتماعي انسان هاست و تماس نزديک و رعايت آداب و گفت و گوها ، هر گونه تفاوت و بيگانگي با مردمان را از ميان بر مي دارد.
بدين سان ، مساله ناشناخته بودن حضرت مهدي(عج) در کنار مردم ، در بازارها و در ايام حج، امري عجيب و غريب نيست. خواست و اراده خداوند، بر اين تعلق گرفته که تا هنگام ظهور ، در ميان مردم ، ناشناس باقي بماند، چنانکه بر حضرت يوسف گذشت .
