(هرمان و جونز،2005[1])، عوامل خطرساز جدی در ایجاد اختلالات روان پزشکی در صرع را به سه گروه عمده تقسیم کرده اند:

1- عوامل مربوط به مغز

2- عوامل غیر مرتبط با مغز

3- عوامل مربوط به درمان

عوامل مربوط به مغز، شامل اختلال عملکرد سیستم لیمبیک، تورمورها، نوع تشنج، تغییرات عصب رسانه ای و تغییرات بیوشیمیایی، مکان کانون صرع در مغز است.کاهش اختلال عملکرد مغز به عنوان سبب شناسی مشکلات روان پزشکی توسط مطالعه( پرینی[2]،1996 )تایید می شود. در این مطالعه میزان شیوع بارز بیشتر اختلالات روان پزشکی در صرع 80 درصد گزارش شده است.

عوامل مرتبط با مغز، بیشترین توضیح در پیدایش علایم جنون و عوامل غیر مرتبط با مغز، بیشترین ارتباط را در مورد اختلالات خلقی نشان می دهد.

عوامل غیر مرتبط بامغز شامل، مشکلات اقتصادی،اجتماعی، مثل انگ اجتماعی، از دست دادن حس خودمختاری و مزمن بودن بیماری است.

عوامل مرتبط با درمان شامل، تغییرات آسیب شناسی در سیستم عصبی مرکزی و تغییر در متابولیسم منوآمین ها، کمبود فولات بر اثر داروهای ضد تشنج می باشد.

نوع صرع در ایجاد اختلالات روان پزشکی نیز اهمیت دارد. مثلا جنون اولیه و اختلالات شخصیت در صرع موضعی پیچیده 3-2 برابر شایع تر از صرع تونیک کلونیک منتشر می باشد (ماریو و مندز، 2005).

شدت و مزمن بودن بیماری صرع نیز در ایجاد اختلالات روان پزشکی نقش دارد (گایتاتز، 2004). منظور از مزمن بودن اثر فیزیولوژیک طولانی صرع ا ست.درمطالعه ای شیوع اختلالات روان پزشکی در 8 بیماری طبی مزمن شامل دیابت، بیماری قلبی، فشار خون بالا، ارتریت، معلولیت فیزیکی و سرطان، انجام شد و نتایج با گروه کنترل (بدون هیچ بیماری جسمی) مقایسه شد.

شیوع و طول عمر اختلالات روان پزشکی در بیماران طبی مزمن، بالاتر از گروه کنترل بود.و این
یافته ها دلالت بر وجود بیماری مزمن همراه با افزایش خطر اختلالات روان پزشکی دارد(وینکلز، 2005).

2-16- علل ایجاد صرع

صرع علامت یک بیماری است نه خود بیماری .علل زیادی مانند عفونت، تومورها ،صدمات مغزی به هنگام تولد و بیماری های ارثی وجود دارندکه باعث بروز صرع می شوند .گاهی صرع سال های زیادی پس از این که ضربه وارد شده است ،خود رانشان می دهد.و این غیرعادی نیست که افرادی درکودکی دچارصدمه مغزی شده باشند و درسن 20سالگی علائم صرع را بروز دهند.

برای صرع تعداد زیادی ازبیماران هیچ گونه عامل شناخته شده ای کشف نشده است .درصرع عمومی احتمالاً عوامل ژنتیکی نقش دارد وبرخی ازصرع ها ارثی هستند اما دراغلب موارد این گونه نیست. به جز چند بیماری ارثی ژنتیکی که ممکن است علتی برای صرع باشند ،خطر سرایت صرع ازوالدین به فرزندان واقعاً پایین است(كانر[3]،2005).

2-17- اختلال افسردگی با صرع

اختلالات افسردگی،شایع ترین اختلالات همراه با صرع می باشد (سیتر[4] و همکاران،2005). شیوع اختلالات در مطالعات و متون مختلف بسته به روش مطالعه و انتخاب سیستم طبقه بندی و گروه انتخاب شده متفاوت است و از حدود 75-11 درصد گزارش شده است (گرامبوسکا، 2004). (کرستین وکرستین،2005 )گزارش کردند افسردگی در صرع شایع تر و شدیدتر از سایر اختلالات نورولوژیک یا بیماری های مزمن
می باشد.افسردگی هم چنین تشخیص عمده در بیماران مصروع بستری در بخش های روان پزشکی می باشد. 2-17-1-  افسردگی قبل ازحمله تشنج :

علایم خلقی به طور شایعی قبل از تشنج ظاهر می شود و به صورت خلق افسرده مضطرب یا گاهی ملال، می باشد. و ساعت ها تا روزها طول می کشد و اغلب با وقوع تشنج تمام می شود و گاهی هم ممکن است مدتی بعد از تشنج ادامه یابد. مشخص نیست آیا این علایم افسردگی قبل از حمله تشنج، قسمتی از علایم بالینی تشنج یا یک روند شامل کاهش آستانه تشنج می باشد(کرستین و کرستین، 2005).

2-17-2 افسردگی حین حمله ای:

علایم افسردگی ممکن است قسمتی از خود تشنج باشد. اگر چه اضطراب شایع ترین علامت عاطفی تشنج می باشد اما در یک مطالعه علایم افسردگی در 10 درصد از 2000 بیمار با تشنج موضعی ساده مشاهده شده است.این شکل از افسردگی شروع ناگهانی دارد و ارتباطی با محرک های خارجی ندارد در بعضی از بیماران خودکشی تکانشی در طول دوره تشنج مشاهده می شود (کرستین و کرستین، 2005).

[1] Hermann & Jons

[2] perini

[3] . Kanner

[4] .Seth,A,Mensah,Janin,M,Beavis,Ajay,K,Thaper&Mike Kerr